Πως θα ήταν εάν υπήρχαν τα τέρατα αλλά δεν υπήρχαν οι ήρωες για να τα πολεμήσουν ;

Εάν πείτε Tomb of Horrors σε κάποιον RPGακια από τα τέλη της δεκαετίας '70 και τις αρχές της δεκαετίας του '80, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας κοιτάξει με γουρλωμένα γυάλινα μάτια και να τον δείτε να αντιδρά, χωρίς να θέλω να υπερβάλω, σαν να είδε κάποιο φάντασμα.

Ένα μικρο “αστείο” που έχουμε, μέσα στον κόσμο του παιχνιδιού στο δικό μου group, είναι ότι υπάρχει ένα είδος ναρκωτικών και ότι μάλιστα είναι κάτι το συνηθισμένο στον κόσμο αυτό.

FATE, BRP, Open D6 & MiniSix και φυσικά GURPS ή Αλλιώς όταν ο GM έχει όρεξη για Ανοιχτά Συστήματα Παιχνιδιών Ρόλων

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου έμπειρο Role Player μόνο και μόνο επειδή έχω παίξει έναν χαρακτήρα σε Dungeons & Dragons 3.5 & κάνω DM στην 4η σχεδόν τρία χρόνια.  Τον θεωρώ ενθουσιώδη όμως, που ψάχνει πάντα για κάτι φρέσκο να του ερεθίσει του νευροδιαβιβαστές του. Ένα από αυτα ειναι και το Role Playing Game του Dragon Age.

«Τα πέταξα όλα έξω. Έβγαλα το σουτιέν, έλυσα τα μαλλιά, έκανα τους κοιλιακούς μου, πήρα την πανοπλία μου από τρίχες μονόκερων, φόρεσα το λάγνο μου ύφος και βγήκα στο δρόμο να σφάξω τους εχθρούς της ανθρωπότητας με μία σπάθα ίσα με το μπόι του Κόναν του βάρβαρου.»

ΝΟΤ.

Τις προάλλες λοιπόν μαζευτήκαμε πέντε νοματαίοι να δοκιμάσουμε το Dungeon World για να μπορούμε να λύσουμε ΟΛΕΣ σας τις απορίες (ή σχεδόν όλες).

Παλιά και εγώ είχα θέμα με το πως να εμφανίζεται ο χάρτης δωμάτιο-δωμάτιο διάδρομος-διάδρομος χωρίς να ξέρουν οι παίχτες τι έχει παρακάτω, αλλά τώρα πια δεν με νοιάζει και τόσο.

Νιώθεις ένα γουργούρισμα και έναν πόνο στο στομάχι. Ενώ από τον πρωκτό σου φεύγουν - ήσυχα - μικρές ποσότητες αερίων.

Μια ιδέα για το πως να φτιάξετε «γρήγορες» κολόνες για το πεδίο της μάχης σας.